Miasto Tokio początkowo nie utrzymywało oddzielnego burmistrza ani rady miejskiej; zamiast tego gubernator prefektury Tokio pełnił funkcję burmistrza, a każdy oddział miał swoje własne zgromadzenie. Miasto Tokio zaczęło wybierać własnego burmistrza w 1898 r., ale zachowało ustawodawstwo na poziomie okręgów wojennych, które obowiązuje do dziś w systemie specjalnych okręgów. Ratusz Tokio znajdował się w dzielnicy Yūrakuchō, jak wspomniano na mapie miasta Tokio, na terenie obecnie zajmowanym przez Tokijskie Forum Międzynarodowe.

 

Miasto Tokio jest administracyjnym centrum Japonii od XVI wieku. Do roku 1860 cesarz sprawował jedynie symboliczne rządy ze swojego pałacu w Kioto, podczas gdy ci u szczytu klasy wojowników prowadzili kraj ze swojego zamku w Tokio (patrz mapa miasta Tokio). Innymi słowy, Kioto było skarbnicą tradycji, miasto Tokio było siedzibą władzy, układ, który przetrwał do dziś. Chociaż Tokio pozostaje administracyjnym i politycznym centrum Japonii, nie wspominając już o tym, że stało się również jej centrum kulturalnym, oddalonym zaledwie kilka metrów od żółtych ceglanych dróg wyłożonych drapaczami chmur i obsianych doskonale wywróconymi stworami z wybiegów, można zauważyć, że metropolia ta ma również swój własny charakter.